wyrywać

wyrywać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wyrywaćam, wyrywaća, wyrywaćają, wyrywaćany {{/stl_8}}– wyrwać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIb, wyrywaćrwę, wyrywaćrwie, wyrywaćrwij, wyrywaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'chwyciwszy, siłą wydobywać coś skądś; rwąc, wydzierać, wyszarpywać coś z czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrywać chwasty. Wandale wyrwali kasownik w tramwaju. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stosując presję, przemoc, pozbawiać kogoś czegoś; zabierać siłą': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrwać komuś ostatnią złotówkę. Wyrwać komuś władzę (z rąk) . {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przywracać kogoś nagle do stanu pełnej świadomości, przerywając jego sen, pogrążenie w zadumie itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrwać kogoś ze snu, z rozmyślań, z odrętwienia. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uwalniać, wybawiać, ocalać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrwać kogoś z ubóstwa, ze szponów śmierci. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wywoływać do odpowiedzi': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bał się, że matematyczka wyrwie go do tablicy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'szybko uciekać, gwałtownie ruszać z miejsca, nagle przyśpieszać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Po tym, co zobaczył, wyrywał stamtąd, że mało nóg nie pogubił. Wyrwał nagle do przodu. ZOB.rwać [drzeć i in.] włosy z głowy {{/stl_10}}